Marthesboekverslagen

Titel:   Voor ik doodga

Auteur:   Jenny Downham

Bladzijdes:   304

Hoofdstukken:   44

Genre:  Roman

Uitgegeven:   Oktober 2007

Verfilming: Ja

Orginele taal: Engels

Samenvatting

Dit boek is gebasseerd op een waargebeurt verhaal. Het boek gaat over Tessa die 16 jaar is. Ze heeft leukemie en weet dat ze niet lang meer zal leven. De tijd die ze nog heeft wilt ze goed besteden. En dus maakt ze een lijst met 10 dingen die ze nog wilt doen. Haar beste vriendin, Zoey, wilt haar daar bij helpen. De eerste stap die ze wou maken was uitgaan en seks hebben met een jongen. Dus Zoey besloot om Tessa mee te nemen naar de disco. Deze wens kon ze de volgende dag van haar lijstje afhalen. Tessa zag haar buurjongen in de tuin staan en besloot om er naar toe tegaan. Tessa komt er achter dat haar buurjongen (Adam) paddo's heeft. Dit vertelt ze aan Zoey. Tessa en Zoey besluiten samen deze paddo's uit te proberen. Toen de paddo's eenmaal begonnen te werken nam Adam ze mee naar een bos. Na een tijdje gaan ze weer naar huis, zoals gewoonlijk ligt Tessa weer de hele dag in bed. Ze woont in een huis met haar vader en broertje (Cal).

 Tessa heeft veel ziekenhuis bezoeken. Het liefst wilt ze dat allebei haar ouders daar bij zijn, maar dat kan niet altijd. Haar ouders zijn gescheiden. Nadat Tessa haar "to do list" heeft voltooit, gaat het snel achteruit met haar gezondheid. Ze heeft geen kracht meer en ligt al dagen in het ziekenhuis. Ze slaapt heel veel, af en toe word ze een keer wakker. Maar dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. Haar ouders, broertje, Adam en Zoey zitten aan de rand van haar bed. Haar longen maken een raar geluid, omdat het vocht niet word afgevoerd omdat ze niet beweegt. Buiten bewust zijn kan ze de mensen om haar heen nog wel horen. Ze denkt diep na over wat er gaat gebeuren naar haar dood. Cal is bang om afscheid te nemen. Haar vader vertelt haar dat ze mag gaan, dat ze van haar houden, dat ze hun toesemming heeft gekregen omdat ze het goed heeft gedaan. Maar Cal is het daar niet mee eens. Snel vertelt Cal nog een verhaaltje. En dan fluistert hij in haar oor: dag tess, Kom maar bij mij spoken als je dat wilt. Ik vind het niet erg. Ze ziet het licht van de zon door het raam in haar komen. En dan komen alle moment die net in haar hoofd speelden samen.